วันพฤหัสบดีที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2558

การส่งเสริมและพัฒนาทักษะด้านภาษาให้กับเด็กปฐมวัย

⚡️ บันทึกสะท้อนคิด วันศุกร์ ที่ 26 มิถุนายน 2558 ⚡️
                  เด็กปฐมวัยเรียนรู้ภาษา จากสิ่งแวดล้อมใกล้ตัวทั้งสิ่งแวดล้อมที่บ้าน และโรงเรียน เด็กจะเรียนรู้การฟังและการพูดก่อน เพราะการฟังและการพูดเป็นของคู่กัน เป็นพื้นฐานทางภาษา กล่าวคือ เมื่อฟังแล้วก็ย่อมต้องพูดสนทนาโต้ตอบได้ การเรียนภาษาของเด็กปฐมวัยไม่จำเป็นต้องอาศัยการสอนอย่างเป็นทางการ หรือตามหลักไวยกรณ์ แต่จะเป็นการเรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างหรือสิ่งแวดล้อมรอบตัว หรือเป็นการสอนแบบธรรมชาติ
                   การสอนทักษะด้านการใช้ภาษายากกว่าทักษะอื่น การสอนทักษะอื่นผู้สอนสามารถช่วยเหลือเด็กให้เรียนรู้ในการทำทักษะด้วยการจับมือทำ เช่น จับมือเด็กเขียนวงกลม จับมือเด็กชี้ไปที่รูปภาพ จับมือเด็กจับช้อนตักอาหารใส่ปากเป็นต้น แต่การสอนทักษะการใช้ภาษา เราไม่สามารถช่วยเหลือให้เด็กพูดด้วยวิธีจับปากให้เด็กพูด การได้ยิน การพูดคุยเป็นประจำในชีวิตประจำวันตั้งแต่สัปดาห์แรกของชีวิตเท่านั้น จะเป็นสิ่งแวดล้อมที่ช่วยส่งเสริมการพูดของเด็กถ้าเด็กยังไม่ส่งเสียงคุย ให้ตรวจสอบความสนใจและการตอบสนองต่อผู่อื่นของเด็ก เพราะความสนใจมีความสำคัญในการเรียนรู้สิ่งต่างๆ ไม่เฉพาะการสื่อสาร แต่ยังมีความสำคัญกับพัฒนาการทุกด้าน
                  แนวทางการส่งเสริมการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัยให้ได้รับการเรียนรู้ภาษาแรกเริ่มควรยึดหลักการที่ว่าเด็กสามารถสร้างความรู้ได้ด้วยตนเอง หลักการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและกายภาพ การสร้างแรงจูงใจภายในให้กับเด็กเป็นแรงกระตุ้นการต้องการที่จะเรียนรู้ หลักการเรียนรู้ผ่านการเล่น และการจัดประสบการณ์ที่เป็นรูปธรรมให้กับเด็ก สำหรับครูปฐมวัยควรมีการปฏิบัติอย่างเหมาะสมที่จะส่งเสริม สนับสนุนการเรียนรู้ภาษาของเด็ก โดยครูต้องมีความความเข้าใจในพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็ก รู้ในธรรมชาติความสนใจและความต้อวงการของเด็กและเรียนรู้เกี่ยวกับบริบททางสังคมและวัฒนธรรมที่เด็กอาศัยอยู่โดยครูควรมีบทบาทในการส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาแรกเริ่มดังนี้
                  1. การส่งเสริมบรรยากาศที่ดีสำหรับการเรียนรู้ ครูควรสร้างบรรยากาศที่เป็นมิตรและรู้สึกอบอุ่นเพื่อให้เด็กรู้สึกว่าตนเองเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มและนำไปสู่การสร้างความรู้สึกมั่นใจในตนเองให้กับเด็ก ทั้งนี้
                 2. การจัดกิจกรรมทางภาษาควรคำนึงถึงบริบททางสังคมภาษาถิ่นและความแตกต่างทางเพศ
                 3. การ เปิดโอกาสให้เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นผ่านกิจกรรมบูรณาการทักษะการฟัง การพูด การอ่านและการเขียน
                 4. สนับสนุนการจัดประสบการณ์ทางภาษาเสริมเพื่อให้เด็กเกิดทักษะทางภาษาอ่านเขียนขั้นต้นและเกิดความคิดรวบยอดเกี่ยวกับตัวหนังสือ
                 5. ยอมรับความสามารถของเด็กทุกคนและสิทธิของเด็กทุกคนในการเรียนรู้การอ่านเขียนเบื้องต้น
                 6. ส่งเสริมความรู้ความเข้าใจแก่ผู้ปกครองในการส่งเสริมพัฒนาการทางภาษาแรกเริ่มสำหรับบุตร
                 จากการใช้วิธีการส่งเสริมพัฒนาการด้านภาษาวิธีนี้ให้กับเด็ก สังเกตได้ว่าเด็กมีพัฒนาการด้านภาษาดีขึ้น  เด็กมีการสื่อสารและมีทักษะทางด้านการใช้ภาษาดีขึ้นในการสื่อสารกับเพื่อน คุณครูและการสื่อสารในการเรียนและการใช้ภาษาในชีวิตประจำวันได้ดีขึ้นกว่าเดิม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น